De vooruitgang in het nationale en internationale driebanden is evident. Hogere prijzengelden, hogere moyennes, meer aanbod van evenementen. Internationalere velden. En, specifiek in Nederland: steeds meer media-aandacht, een positiever imago. Aan alles voel je: in het driebanden, daar is iets aan het gebeuren!
Kijk eens naar de evenementen in Nederland. Zelfs in coronatijd lukte het om de The Duke Challenge en de KNBB Jumbo Masters te organiseren, met meer live tv-uren op Nederlandse televisie dan ooit tevoren. Dat kan alleen als je met je sport in een positieve flow zit!
Niettemin bleef één ding ook de laatste jaren altijd gelijk bij grote evenementen in Nederland: de winnaar. Als Dick Jaspers meedoet is hij de torenhoge favoriet – en omdat hij vrijwel nooit ver onder zijn kunnen speelt, lost hij die favorietenrol gewoonlijk ook in. Zelfs verandering van structuur, een shotclock met beperkte nadenktijd of verandering naar korte setjes: Jaspers bleef op eenzame hoogte. En als Jaspers niet won, dan was het wel één van de andere erkende topspelers op het podium, bijvoorbeeld Raimond Burgman, Jean van Erp, Glenn Hofman, Jean Paul de Bruijn, Jeffrey Jorissen, Harrie van de Ven, Dave Christiani of Barry van Beers.
Neem de KNBB Jumbo Masters. Twee derde van alle Masters edities zijn gewonnen door één persoon: Dick Jaspers. Nooit was er een echte outsider die won, iets wat de mening van velen bevestigde: de absolute biljarttop in Nederland, die is voor de goede clubspelers of de Nederlandse subtop onbereikbaar. De Masters worden gewonnen door een Master – zo simpel is dat.
En toen was daar ineens Ludo Kools. Uit het niets zorgde deze veelbesproken timmerman voor de allergrootste stunt in de ruim dertigjarige Masters-historie. Ook de redenen waren veelbesproken: Kwam het toch door de korte setjes? Was het puur geluk? Kwam het toch door corona? Door de afwezigheid van publiek misschien? Feit was dat een speler won die gezien zijn normale moyenne (rond de één, gewoonlijk zelfs iets eronder, aan de onderkant van het veld dus) eigenlijk geen enkele kans had om dit toernooi te winnen. Of, geen enkele kans, dat is niet waar – Bert van Manen becijferde de kans als ongeveer 1 op 106.000.
Eigenlijk altijd verloopt de media-aandacht voor een groot biljartevenement hetzelfde: wat voorbeschouwingen, extra aandacht voor regionale favorieten, en als het toernooi voorbij is nog één dag wat berichten over wederom een overwinning van Jaspers, Burgman o.i.d. – en dan klaar. Maar ditmaal raakte de pers niet uitgepraat over de bouwvakker danwel timmerman die het veld van professionals voor schut zette.
Wat niet werd benoemd: wat deze overwinning zal betekenen voor de relatief grote groep biljarters die zelf op of net onder het moyenne van Ludo Kools spelen. Of, die misschien Ludo wel meermaals hebben verslagen! Spelers die tot nu toe zelden of nooit meededen aan de Grand Prix toernooien want “tja, veel dagen”, “toch geen kans” etc. Maar ze hebben nu het voorbeeld gezien van een speler die against all odds wist te winnen! Die zich via een goede Grand Prix nipt kwalificeerde voor de nooit gedachte Masters, en daar gewoon in staat bleek (wederom) de Nederlandse toppers te verslaan. Zeg, zoals de ‘campingvoetballers’ van Denemarken tegen alle verwachtingen in ooit Europees kampioen werden, na zich in eerste instantie niet eens te hebben gekwalificeerd.
We hebben het vanzelfsprekend niet wetenschappelijk onderbouwd kunnen onderzoeken. Maar het zou zomaar kunnen dat er een nieuwe golf van hoop is ontstaan onder de best aanzienlijke groep van spelers op of net onder Ludo’s niveau. Spelers die nu denken dat zij misschien óók wel kunnen wat Ludo kon: de hoogste titel winnen die er in Nederland bestaat.
Als dit het geval zou zijn, namelijk dat in de belevingswereld van biljarters de absolute top een stukje meer binnen handbereik is gekomen, dan is de winst van Ludo Kools ook om die reden een geschenk uit de hemel.
Al zin in het nieuwe biljartseizoen? Bijvoorbeeld, deelname aan het nieuwe carambole of driebanden seizoen - al dan niet met de wens de nieuwe Ludo Kools te worden? In de regel worden de inschrijvingen nationaal van Kader, Topteam en Driebanden al medio mei geopend, inschrijvingen voor pool en snooker openen gewoonlijk later in het jaar. Of secties komend seizoen (vanwege corona) mogelijk iets later de inschrijvingen openen (bijvoorbeeld pas als de lokalen weeer open zijn) of juist iets later sluiten (zodat spelers geen druk voelen iets 'te vroeg' te moeten beslissen), of dat alles gewoon zou blijven als voorgaande jaren, deze info verschijnt komende week op KNBB.nl.
Tekst: KNBB
Foto’s: Ton Smilde