CAPELLE AAN DEN IJSSEL - De posities in het Nederlandse driebanden zijn weer hersteld. Dick Jaspers maakt hoogst zelden een slippertje in Grand Prix toernooien, zoals twee jaar geleden net voor de crisis in een finalepartij tegen Jeffrey Jorissen in Tilburg. Voor de revanche in eigen land in een Grand Prix finale, nu in Capelle aan den IJssel, stond Jaspers vanavond, zaterdag, weer tegenover Jorissen. En nu was 's werelds beste speler wel weer superieur: 40-26 in 24 beurten. Die overwinning in de eerste Grand Prix van dit seizoen brengt Jaspers ook weer aan kop in de doorlopende nationale ranglijst.
De veelwinnaar in de Grand Prix cyclus, met 61 overwinningen nu op zijn palmares, keek alleen in de eerste fase van de finale tegen een kleine achterstand aan (7-5), greep na die eerste voorzichtige balwisselingen het initiatief bij 17-8, 24-9 en maakte de partij na 29-14 af met 40-26. Hij vond zelf dat hij niet super had gespeeld, dat wezen de moyennes ook wel uit. Hij vond dat hij vooral tegen Martien van der Spoel had moeten vechten voor een voorsprong in het slot met mooie series die zijn tegenstander hadden afgetroefd. ,,Ik heb het een paar keer moeilijk gehad, maar op ervaring kon ik toch wel blijven scoren.'' Zoals hij dat in de finale tegen Jorissen liet zien, maakte hij later de balans op: ,,Jeffrey kreeg heel moeilijk spel, .waardoor hij niet in de wedstrijd kwam.''
Vooral het materiaal speelde daarin een rol, zei Jaspers in zijn terugblik over het matige niveau. ,,De biljarts waren erg traag en moeilijk vanwege de trage lakens'', vond Jaspers. ,,De posities waren dikwijls moeilijk, omdat ballen niet uitliepen en vast aan de band gingen liggen. Door trage biljarts krijg je veel moeilijk spel. Het is een soort sneeuwbaleffect: ballen lopen langzaam, de posities zijn moeilijker, twee keer rondspelen is bijna onmogelijk en het loopt allemaal veel minder soepel. Dat maakt het voor iedereen moeilijk spelen.''
De ene uitzondering op die theorie was de geweldige partij die Jeffrey Jorissen in het traject speelde en met 40-2 won van Frans van Schaik. De runner-up bleef in de finale ver verwijderd van dat hoge spelpeil. Jorissen schakelde wel in de halve finale Sam van Etten uit, de jonge Noord-Hollander die kon terugkijken op een sterk toernooi.
,,Dit is al mijn derde toernooi op rij, waarin ik mijn grenzen ver heb verlegd'', zei de jonge Van Etten na afloop. ,,Met die progressie ben ik heel blij, zeker ook nu de competities weer van start gaan.'' Behalve in deze Grand Prix, waarin hij voor het eerst in de halve finale stond, schitterde Van Etten ook in de Excellentklasse, waarin hij nationaal kampioen werd, en in het prestigieuze SIS Survival toernooi waar de jonge klassieke topper de finale haalde. Van Etten’s progressie in het driebanden is evident, en dat stemt Nederland hoopvol.
Dick Jaspers signaleerde dat er nieuwe en andere namen in aantocht zijn: ,,Nick Zuijkerbuijk kwam verrassend ver, Sam van Etten en Volkan Cetin zijn ook aanwinsten voor het circuit. Daardoor komt er weer wat nieuw bloed in de Grand Prix toernooien, dat is alleen maar toe te juichen.'' Zelf is Jaspers nog verre van verzadigd als het om de nationale events gaat. ,,Ik heb vanaf het prille begin heel veel Grand Prix toernooien gespeeld, het is nu wel eens wat moeilijker om me te motiveren door al die grote, internationale events. Maar het is altijd weer leuk om mee te doen en te winnen. Ik ben er altijd blij mee.''
Jaspers won op de slotdag achtereenvolgens van Huub Wilkowski (40-31 in 23), Jean van Erp (40-23 in 22), Martien van der Spoel (40-31 in 25) en tenslotte van Jeffrey Jorissen. De Hagenaar versloeg eerst Raymund Swertz (40-32 in 34), Nick Zuijkerbuijk (40-26 in 34), Sam van Etten (40-23 in 26) om tenslotte te worden afgestopt door Jaspers
Tekst: Frits Bakker/KNBB
Foto’s: Paul Brekelmans (Dick Jaspers & Jeffrey Jorissen in Capelle, Sam van Etten archieffoto SIS 3CC Survival in Uden)