VIERSEN – De top van het driebanden in de wereld reist één keer per jaar naar het Duitse Viersen voor een vierdaagse ontmoeting in een feestzaal die tot biljartarena is omgetoverd. De plaatselijke schooljeugd en een jongerenkoor verwelkomen traditioneel op de openingsdag de beste biljarters van de wereld op vier matchtafels, omringd door tribunes en balkons met kijkers. Vier dagen lang wordt gestreden voor de wereldtitel voor landenteams, waar wel geldprijzen, maar geen rankingpunten aan verbonden zijn.
Zestien landen zijn geïnviteerd, die twee van hun sterkste spelers afvaardigen. Het kan gebeuren dat Koreaanse, Turkse of Vietnamese topspelers tegenover spelers uit het Midden Oosten of USA staan, maar de kampioenen in de historie van het toernooi komen meestal uit Zweden, Turkije, België, Zuid Korea of Nederland. De titelverdediger is Turkije dit jaar met Tayfun Tasdemir, de ex-wereldkampioen, als kopman.
Niet alle beste spelers van de wereld zijn meer te bewonderen op dit WK in Viersen, omdat veel van de Koreanen, Vietnamezen, Spanjaarden en Turken de laatste jaren het avontuur hebben opgezocht in de PBA, de Koreaanse profliga die lucratiever is door het grote geld, maar waar de spelers worden geschorst voor deelname aan toernooien van de traditionele wereldbond. Dat wil dus zeggen: geen Semih Sayginer, geen Dani Sánchez, geen Sung-Won Choi in Viersen.
Dit jaar ook geen Dick Jaspers, omdat de Nederlander zich niet kon plaatsen door een gemiste Grand Prix in eigen land, geen Marco Zanetti, omdat Italië niet mag meespelen, geen Martin Horn, omdat de Duitser herstelt van een gebroken voet en geen Sameh Sidhom voor Egypte, omdat hij pas terug is van een trip naar China.
De grootste kanshebbers zijn de Koreanen met Myung-Woo Cho en Jung Han Heo, de Zweden met Torbjörn Blomdahl en Michael Nilsson, een gouden tandem in Viersen, de Turken met Tayfun Tasdemir en Tolgahan Kiraz, de Belgen met Eddy Merckx en Jef Philipoom en vooral de Vietnamezen met Quyet Chien Tran en de wereldkampioen Phuong Vinh Bao. De Nederlanders behoren dit jaar tot de outsiders zonder Jaspers, maar Jean Paul de Bruijn en Jeffrey Jorissen zijn nog altijd sterk genoeg om een gooi naar de titel te doen.
Voor de Nederlanders en de Belgen startte het WK op donderdagmorgen met verwachte overwinningen. De Nederlanders wonnen van Jordanië met 4-0, de Belgen van Egypte met 4-0. Jeffrey Jorissen had de beste start voor Team NL met winst tegen Awwad: 40-10 in 25. Jean Paul de Bruijn had iets meer werk met Al Ghababs, maar greep uiteindelijk ook de winst met een slotserie van 4: 40-34 in 34.
Nederland speelt vrijdagmorgen zijn tweede wedstrijd om 11.00 uur tegen Frankrijk, dat met 4-0 won van Japan.
Jeffrey Jorissen had een goed gevoel bij zijn eerste optreden op het WK. ,,Ik heb heel de partij een voorsprong gehad en kon op het laatst naar de winst gaan met een serie van 7, waarvan de 8e, die ik miste, de gemakkelijkste was. Maar natuurlijk ben ik content met deze start, waarvan we in principe moeten zeggen dat we die eigenlijk ook moeten winnen. Dat zijn we aan onze stand verplicht. We hadden het moeilijker kunnen treffen in de voorronden.’’
Jean Paul de Bruijn maakte een kleine kanttekening. ,,Ik had best een tegenstander die gevaarlijk kon worden. Het was goed dat ik op het laatst een beter gevoel kreeg en kon uitmaken. Voor mij was de start iets moeizamer, ik voelde de tafel eerst niet zo goed en had een paar butages. Ik vind ook wel dat we in onze poule met Jordanië, Frankrijk en Japan door moeten komen, maar het blijft altijd oppassen. Morgen, onze tweede partij, wordt heel belangrijk. Met Frankrijk ben je niet zo maar klaar.’’
De Belgen lanceerden hun WK met een goede Jef Philipoom tegen Kamal (40-10 in 29) en een iets mindere Eddy Merckx, die Nady pas in de eindsprint kon overmeesteren: 40-36 in 30.
Tekst: Frits Bakker
Foto's Jean Paul en Jeffrrey (Ton Smilde).