STOCKHOLM - Hallo, met Therese, we zijn in Stockholm, maar morgen ben ik weer thuis. De wereldkampioene is voor een vijftal dagen op citytrip met haar vriendin Eveline: een kort Zweeds uitstapje in het vooruitzicht van een gigantisch drukke tijd. Januari is een marathonmaand voor Therese Klompenhouwer, die dinsdag in Stockholm in relaxte sfeer haar 40e verjaardag vierde. Maar na haar terugkeer in Nederland worden het weken van rennen en vliegen om te verhuizen en te biljarten. Zo even snel uitgerekend: Therese legt zo’n 22.000 kilometer af in ruim vier weken. Amsterdam-Stockholm-Amsterdam-Nijkerk-Blaricum-Sittard-Berlicum-Amsterdam-Seoul-Wonju-Seoul-Amsterdam.
,,Het is eigenlijk niet te doen, maar het komt nu eenmaal zo uit’’, vertelt ze op de avond voor haar vertrek uit de Zweedse hoofdstad. Therese heeft namelijk haar huis in Nijkerk verkocht en verhuist de komende weken met haar vriendin naar een nieuw huis in Blaricum. ,,Dat betekent dus, het oude huis leegmaken, alles verhuizen en het nieuwe huis inrichten.’’ En tel daar maar bij op voor deze weken: het Nederlands kampioenschap dames in Sittard deze week in Sittard (6-8 januari), een paar dagen later de Masters in Berlicum (12-15 januari), twee dagen later vertrek naar Zuid Korea voor de World Grand Prix 3-Cushion, een drietal events in twee weken tijd (18 januari-1 februari).
,,Het is een vervelende samenloop, maar ik geef toe dat het allemaal leuk is om te doen’’, schetst Therese het contrast. Dus eigenlijk een luxe probleem voor de vijfvoudige wereldkampioene driebanden, die op haar 16e opeenvolgende Nederlandse titel jaagt in Sittard in het komende weekend. ,,Ik heb vijf dagen geen keu gezien, omdat we er echt helemaal uit zijn geweest. Veel leuke dingen gedaan samen, rondgekeken, veel gezien en genoten. Vanaf nu gaat het gas erop, leven in een snel tempo van het ene toernooi naar het andere.’’
Vrijdag is de start van het Nederlands kampioenschap met 24 speelsters, waar Therese een van de zeven geplaatste speelsters is en zaterdag pas in het toernooi komt in een eerste poule met vier speelsters. De voornaamste concurrenten op het eerste gezicht: Karina Jetten, Monique van Exter, Mirjam Pruim, Daisy Werdekker.
De Masters gaan van start met de voorronden, waarin Therese in de poule speelt met Jerry Hermans, Raimond Burgman en Jack Wijnen van wie de beste twee spelers zaterdag 14 januari doorgaan naar de knock-out met acht finalisten.
Het accent ligt in die turbulente weken vooral op het Koreaanse drieluik in Wonju, een stad op 150 kilometer van Seoul. Daar zijn 20 spelers van de wereldtop en meer dan 20 andere genodigden en wildcards uitgenodigd voor toernooien met een totaal aan prijzengeld van een kleine half miljoen (450.000 euro). Therese Klompenhouwer, de regerend wereldkampioene, is één van de zes dames in dat veld, onder andere met Dick Jaspers, Dani Sánchez, Tayfun Tasdemir, Torbjörn Blomdahl, Marco Zanetti en Eddy Merckx.
KNBB/Frits Bakker: Waar kijk je het meest naar uit in die lange marathon van partijen? En hoe voelt het om zo het jaar van start te gaan, eerst nationaal, daarna internationaal met de wereldtop?
Therese: Het is mijn plan om me vanaf dit jaar meer op de damestoernooien te gaan richten, omdat de CEB, de Europese bond, en de KNBB steeds meer aandacht aan ons besteden. Zo krijgen we behalve het Europees kampioenschap ook een EK voor landenteams en een Grand Prix voor dames in Valencia. Dat zijn mooie vooruitzichten om daar te kunnen schitteren. Dat is onder andere een reden waarom ik de Grand Prix toernooien in Nederland ga laten schieten. Ik doe volgende week mijn laatste Masters, hoe mooi ik het toernooi ook vind. Verder wil ik natuurlijk weer de Nederlandse titel voor dames, waar ik al vijftien keer achter elkaar heb gewonnen. Je kunt zeggen, er is geen tegenstand, maar altijd is er de druk om te moeten winnen. En daarna komen de Koreaanse toernooien, waar ik ben uitgenodigd net als vorig jaar. Ik speel graag in Korea, ken er inmiddels veel mensen en het is prachtig om met de beste spelers van de wereld in een toernooi te spelen. We spelen in het hoofdtoernooi in poules van acht, dat wil dus zeggen dat je dan zeker zeven partijen speelt. Het is geweldig om het jaar zo te starten en hopelijk goede moyennes te spelen.
KNBB/FB: Hoe ziet het jaar er verder uit, blijf je wel de World Cups meedoen? En de competities met je teams?
Therese: Ja hoor, al ga ik de World Cups niet allemaal spelen. Ik denk zeker in Porto, in Korea en Veghel, maar Las Vegas en Ho Chi Minh sla ik over en Ankara speel ik niet, omdat het niet uitkomt met de verhuizing. De komst van meer Europese events dwingt me om keuzes te maken. De competities met mijn teams blijf ik zeker wel meedoen in Nederland, België en Duitsland. Voor later in het jaar staat het WK in Turkije hoog op mijn lijst, dus het wordt weer druk zat. Voor de Grand Prix toernooien in Nederland kan ik eerlijk gezegd de motivatie niet meer opbrengen. Ik wil vooral zo veel mogelijk titels halen.
KNBB/FB: Zullen we er vanuit gaan dat je zondag gewoon weer Nederlands kampioene wordt? En hoe ambitieus ben je om je laatste Masters te spelen?
Therese: Ik ben topfavoriet, maar er zo maar vanuit gaan dat ik die Nederlandse titel weer win, zal ik zelf nooit doen. De Masters wil ik mooi afsluiten. Ik ben nog nooit bij de beste acht geweest, wel een paar keer heel dichtbij. Vorig jaar bijvoorbeeld. Ik won van Kay de Zwart met 3-0 en dik 2 gemiddeld. Daarna moest Jaspers van Wilkowski winnen. Dat gebeurde ook, met 3-2, waardoor Wilkowski op setstanden doorging en ik net was uitgeschakeld.
KNBB/FB: Je nieuwe leven gaat er dus anders uitzien: nieuwe vriendin, een nieuw huis, nieuwe omgeving, 40 geworden, andere mindset in je biljartcarrière. Maar eigenlijk zeg je als boegbeeld van het damesbiljarten in de wereld: de ambities zijn onverminderd.
Therese: Ik sta nu even voor een extreem drukke tijd, daar moeten we doorheen. Maar ik zei al: het wordt allemaal leuk, ik kijk er naar uit. De trainingen zijn er door het Zweedse uitstapje een paar dagen bij ingeschoten, maar daar maak ik me geen zorgen om. De vorm kan niet zo maar ineens weg zijn. Het is zelfs goed geweest om mijn hoofd even leeg te maken met zo’n drukke maand op komst. Ik kijk heel erg uit naar de komende weken met zo veel prestigieuze toernooien. Ik ben er helemaal, klaar voor en heb er zin in.
KNBB/FB: Ik zag laatst een interview in NRC met veel informatie die bekend was: toch een paar leuke highlights.
Therese: Voor het eerst stond ik op de shortlist in Nederland voor de verkiezing Sportvrouw van het Jaar. Niet veel mensen kunnen zeggen dat ze vijf keer wereldkampioen zijn geworden en negen keer Europees kampioen. Het voelde als een erkenning dat ik word gezien.
Ik werd dit jaar Europees kampioene in België met een wereldrecord: 30 caramboles in 9 beurten. Ik verbeterde mijn record met 3 beurten. Het WK was speciaal omdat ik kampioen werd in eigen land. Ik speelde weer een wereldrecord, algemeen moyenne. Over zes wedstrijden bijna 1.400. Het is fijn dat ik op grote toernooien iets extra’s kan leveren.
Biljarten is supermoeilijk, je moet fit zijn, anders werken je hersenen minder goed. Je afstoot moet kloppen, je arm moet goed voelen. Ik weet precies wat ik moet doen, maar toch zijn er momenten dat ik het niet goed kan uitvoeren. Als je onzeker wordt, is moeilijk een goede wedstrijd te spelen. Jaren geleden heb ik daar al hulp bij gehad van een sportpsycholoog. Ik weet nu wat ik moet doen: als mijn hart sneller gaat kloppen, of als ik onrustig word. Dan let ik op mijn ademhaling, blijf ik positief denken. Ik speel ook tegen mannen, maar op een damestoernooi ben ik mentaal heel sterk.
De concurrentie komt met name uit Zuid Korea. Alleen in Seoul staan al 10.000 wedstrijdtafels, dat halen wij in heel Europa niet eens. Ik moet voor alle Koreaanse speelsters uitkijken, ze zijn heel gedisciplineerd. Ik heb veel ervaring, daar win ik het nog op.
Dank Therese, voor het interview.
Tekst: Frits Bakker
Foto Therese Klompenhouwer (Ton Smilde)