Hij stak in een glanzende vorm deze week. Maar om zijn felbegeerde vierde wereldtitel te veroveren moest Dick Jaspers niettemin diep gaan.
In de finale tegen Jérémy Bury, die na een tijd van zwakke resultaten zijn comeback op het hoogste podium beleefde, was de Fransman al uit: 40-36. En, met zijn expressie maakte Bury duidelijk dat hij zich een grote favoriet waande voor de titel. Maar in de gelijkmakende beurt maakte Jaspers de benodigde vier punten, waaronder twee verre van gemakkelijke. In de daarop volgende extension maakte Bury er vervolgens twee, en Jaspers drie – genoeg voor de titel!
De vreugde in Caïro was ongekend. Bij Dick Jaspers zelf, omdat hij met de toegenomen concurrentie in het internationale driebanden niet automatisch meer één van de topfavorieten is. Maar zeker ook bij het Nederlandse driebanden als geheel. In twee weken tijd wist Nederland zowel bij de dames (Therese Klompenhouwer) als bij de heren (Dick Jaspers) wereldgoud te halen. Een ongekende luxe voor een biljartland dat zich moet meten tegen steeds sterker en steeds internationaler wordende concurrentie.
Wat was dit WK een gevecht voor Jaspers! Nog niet zozeer in de poulefase: die doorliep Jaspers met het grootste gemak, met veruit het hoogste moyenne van alle deelnemers. Maar zowel in de kwartfinale (tegen Ruben Legazpi) als halve finale (tegen Semih Sayginer) stond Jaspers diep in de partij nog op achterstand. In beide gevallen was een geweldig eindschot benodigd voor de winst.
Een eindschot die dus ook in de finale weer vereist was – en er ook nu weer kwam! Toen de spanning het hoogst was, hield Dick Jaspers zijn hoofd koel – met de vierde wereldtitel als welverdiende beloning.
Tekst & foto’s: KNBB