RANDERS - De meest gelouterde van het hele veld, Torbjörn Blomdahl, schitterde op de dag dat de kampioenen hun uittocht maakten. De hoofdrol voor de Zweed, die voor het eerst sinds jaren weer eens steun krijgt van zijn 80-jarige vader Lennart, is prachtig om te zien op deze dag waarop zo veel kopstukken werden uitgeschakeld. Het WK driebanden werd op vrijdag (black Friday) beroofd van vier van de zes van zijn grote kanshebbers met een vracht aan wereldtitels. De gladiatoren Dick Jaspers (uittredend titelhouder), Dani Sánchez, Eddy Merckx en Marco Zanetti werden uitgeschakeld in het voortraject op vrijdag met zestien spelers. De slotdag met vier wordt een strijd zonder Nederlanders, Koreanen en Belgen: de knock-out was hard en onverbiddelijk. Torbjörn Blomdahl, nu toch echt terug van weggeweest, schakelde niet alleen Eddy Merckx uit in een sensationele shoot-out, maar in de kwartfinales ook de laatste Deen Dion Nelin.
Dick Jaspers verdween uit het toernooi door Semih Sayginer en moest zijn wereldtitel inleveren, die hij met trots heeft verdedigd in 2019. Marco Zanetti werd uitgeschakeld door Tayfun Tasdemir, Dani Sánchez door Duc Anh Chien Nguyen en Eddy Merckx door Blomdahl. Jaspers verspeelt veel rankingpunten van de overwinning op het vorige WK, maar kan wel een stootje verdragen. Jérémy Bury en Nguyen Quoc Nguyen raken wat achterop, Semih Sayginer, ook op het laatste podium in Caïro, behoudt zijn punten, want hij speelt zondag in de halve finales.
De partijen voor een plaats in de finale:
12.00: Torbjörn Blomdahl-Sameh Sidhom
14.00: Semih Sayginer-Duc Anh Chien Nguyen
17.00: Finale
Dion Nelin moest na een paar briljante optredens het toernooi verlaten in een kansloze partij tegen Blomdahl. De pauze in die partij ging na een serie van 13 van de Zweed al in na drie beurten (20-5). Nelin was niet meer in staat tot een tegenaanval. Blomdahl had na 13 beurten nog vier beurten nodig voor zijn laatste carambole (40-19 in 17), maar had niets meer te vrezen van de Deen, die zich meer dan waar heeft gemaakt voor de sponsor die hem de kans heeft geboden om de wereldtop te halen als professioneel biljarter.
Sameh Sidhom, niet verwend met World Cup successen, maar bijna elk jaar kampioen van zijn land en van Afrika, haalde na een succes in de World Games gelukkig weer eens op eigen kracht de beste vier van een WK. De enige Afrikaan, die hoog op de ranking staat, versloeg Nikos Polychronopoulos in de kwartfinale met 40-27 in 28 met als uitschieter een serie van 9 en de Griek na een sterk toernooi niet in staat om tegenstand te geven.
Duc Anh Chien Nguyen, tot voor kort nog een onbekende op het mondiale podium, staat voor de tweede keer in een halve finale. In de World Cup van Veghel en nu zelfs op het WK in Randers, waar de bescheiden kerel het pad van Tayfun Tasdemir kruiste in de kwartfinale. De riante start van de Vietnamees bracht hem op een voorsprong van 17-9 in 12 en 23-13 in 16. Tasdemir slaagde er niet in om die kloof te dichten, ondanks series van 6 en 2 in de slotfase. Nguyen zegevierde met 40-33 in 26 met een slotserie van vier.
Semih Sayginer en Quyet Chien Tran maakten er een taai gevecht van met na de 10-1 voor Tran de 19-19 tegen de stop en in de laatste fase 37-37. Tran schitterde in de partij met 9, Sayginer twee keer met 8. Het laatste woord was voor de Turkse tovenaar met 3 naar de finish: 40-37 in 17.
Torbjörn Blomdahl toonde zich de gelukkigste van de hele arena na zijn ovewinning op Eddy Merckx in de shoot-out met 7 tegen 8 en en in de kwartfinale tegen Dion Nelin. ,,Het voelt zo fantastisch om de beste vier van een WK te halen, zeker nu mijn vader weer eens komt kijken'', zei de Zweed aan de vooravond van de finaledag. ,,Ik had al langer het gevoel dat ik op mijn weg terug was in de World Cups van Blankenberge en Veghel. Maar nu valt het allemaal goed, ik had een beetje geluk tegen Cenet. Het is wonderbaarlijk dat ik twee keer 8 maak in een shoot-out en daarna mijn vader op de tribune in zijn armen kon vallen.'' Met zijn vader Lennart werd Torbjörn twee keer wereldkampioen landenteams in Viersen: in 1991 en 1997. ,,Hij zal zondag zeker mijn grootste fan zijn.''
Achtste finales, 1e deel:
De wervelwind was terug in de arena in een sessie waarin drie van de vier partijen in een shoot-out eindigden. Torbjörn Blomdahl (57) was miraculeus goed en koelbloedig in zijn tweede verlenging in twee dagen. Donderdag startte de Zweed met 8 tegen Lütfi Cenet na de 40-40 in de reguliere partij. Vrijdag overtrof Blomdahl de 7 waarmee Eddy Merckx van acquit was gegaan. De juichkreet klonk door de zaal alsof hij het WK al had gewonnen, de ontlading bij de zesvoudige wereldkampioen was immens groot.
Drie keer 40-40 in één sessie, dat zal nooit vertoond zijn op een WK, waar in opgemaakt vroeger jaren nooit knock-out werd gespeeld. Het was de balans van die eerste ronde met acht spelers in de arena. Sameh Sidhom en Roland Forthomme matchten in 21 beurten, Torbjörn Blomdahl en Eddy Merckx in 22 en Dion Nelin en Martin Horn in 26.
De meest opvallende score: Martin Horn die twee keer 9 maakte tegen Dion Nein, naar het eind tien punten voor stond en de voorsprong nog liet glippen. De Deen, toegejuicht door de thuisaanhang, vocht in de laatste beurten eerst terug met 6 en na een slot van 5 door Horn met twee in de nabeurt. De Duitser miste in de shoot-out van acquit, Nelin had aan één winnende carambole voldoende (40-40, 0-1).
Torbjörn Blomdahl was de betere starter dan Eddy Merckx met een serie van 11 voor 20-13 in 8 beurten. Die marge bleef een tijdje staan, totdat Merckx zijn gevreesde mentale kracht bovenhaalde en bego aan de counter. De Belg kwam terug met een 7 naar het einde (33-36), miste zijn 40e twee keer en zo kon Blomdahl gelijkmaken. De shoot-out van Merckx was veelbelovend: 7 van acquit leek een veilige marge. Maar Blomdahl was verbluffend in de gelijkmakende beurt met sublieme punten, waarvan de zesde de mooiste was, botsend en slepend langs de lange band. Het resulteerde in een 'acht' die de toeschouwers in extase bracht.
Sameh Sidhom haalde het kunstje ook nog uit tegen Roland Forthomme, na een voorsprong in vrijwel heel de partij (15-7, 29-15), maar dan schoot de Belg wakker met 9 (30-24) en ging het zij-aan-zij naar de streep: 40-40 in 21. Sidhom scoorde maar één keer van acquit, maar Forthomme miste de kans voor open doel.
De enige partij die 'regulier' werd beslist in deze ronde was die tussen Nikos Polychronopoulos en Nguyen Quoc Nguyen. De pauze werd bereikt bij 20-19 voor de Giek, die vanaf die fase uitliep met 8 en niet echt meer werd bedreigd: 40-33 in 27.
Achtste finale, 2e deel
Het tweede part, met vier wereldkampioenen in de arena, stond qua spanning in de schaduw van de eerste vier partijen. De sensatie was des te groter. Dick Jaspers-Semih Sayginer waren in theorie de meest boeiende partijen, maar ook Marco Zanetti-Tayfun Tasdemir was een publiektrekker. En Dani Sánchez kon zich maar beter niet vergissen in de klasse van de rijzende topspeler Duc Anh Chien Nguyen.
Eddy Merckx, met opgeheven hoofd, was de eerste met een titel op zijn naam die afhaakte in de vorige speelronde. Dick Jaspers, Dani Sánchez en Marco Zanetti volgden in zijn spoor. De regerend kampioen speelde een bizarre wedstrijd. Jaspers startte met een 17-0 voorsprong in 5 beurten tegen Sayginer, maar vergaloppeerde zich na de pauze (en een '10' van de Turk) in de tweede helft, omdat zijn scorend vermogen plotseling wegviel. Sayginer kreeg en nam de vrije doorgang en sloot het boek voor de titelhouder op 40-29 in 20 beurten.
Marco Zanetti maakte net zo'n machteloze indruk tegen Tayfun Tasdemir en liep na een nog vlotte start (serie 9, 16-11 voorsprong) na de pauze in de val van zijn tegenstander. De Italiaan scoorde nog twee keer in zijn laatste vijf beurten, Tasdemir kon met drie keer vijf en twee keer vier toeslaan naar het einde (40-27 in 21 beurten).
Dani Sánchez, getekend om de zorgen voor zijn zieke vader, vond niet de power om de Vietnamees Duc Anh Chien Nguyen onder druk te zetten. De Spanjaard hield het nog bij tot 13-13, maar werd definitief gelost door een serie van 13 in de 14e beurt. Die marge kon hij niet meer ophalen, ondanks een laatste stuiptrekking bij 40-28 in de nabeurt met 8 (40-36 in 31).
Quyet Chien Tran, de andere en meer geroutineerde Vietnamees, liet de laatste Koreaan uit het toernooi verdwijnen in een partij waarin de hoogste serie van beide op 5 bleef en Tran won met 40-29 in 22.