VISÉ - Het zilverwerk van Karina Jetten is weer verrijkt met een nieuwe glanzende medaille. Op het Nederlands kampioenschap voor dames won de 49-jarige Limburgse, die samen met Roland Forthomme in het Belgische Visé woont, het zilver voor de tweede plaats na de onverslaanbare Therese Klompenhouwer. Het was voor de negende keer dat Karina Jetten op het NK driebanden werd verslagen door het onbetwiste fenomeen van het damesbiljarten, maar ze was er niet minder blij om. ,,Ik weet dat Therese een paar klassen beter is dan de rest'', beseft ze. ,,Daarom is dit een mooi succes.'' Tweede van Nederland, in de schaduw van 's werelds beste, voelt zelfs een beetje als winnen.
Karina Jetten werd in haar carrière ook één keer tweede op een WK driebanden, in 2008 na de Japanse Orie Hida. En drie keer tweede op het Europees kampioenschap na Therese, die als een vorstin alle grote toernooien domineert. ,,Ik heb in heel mijn carrière maar één keer van Therese gewonnen, op een Belgisch toernooi, toen ik haar in de finale versloeg.'' Het was een moment om te koesteren. Zondag moest Karina, na een sterke aanloop en mooie moyennes, weer buigen voor de leading lady.
Wij zochten Karina Jetten, de grossier in zilver, op voor een interview voor Kozoom en de KNBB met vragen over haar carrière, die eeuwige schaduwrol, het damesbiljarten, het samenwonen met een profspeler en investeren in een carrière als damesbiljartster.
Frits Bakker: Je moet het gevoel hebben dat je er alles hebt uitgehaald op dit Nederlands kampioenschap. Twee mooie, riante overwinningen voor de finale, zelfs iets boven een moyenne van één, met wellicht een finalepartij waar je iets meer van had verwacht.
Karina Jetten: Het kampioenschap geeft me zeker een goed gevoel, omdat we heel lang geen wedstrijden hebben gespeeld en we elkaar eindelijk weer eens konden ontmoeten. Het was weer even wennen, maar achteraf kan ik zeggen dat ik een solide toernooi heb gespeeld. De vorm was goed, ik was mentaal sterk, alleen liep het in de finale minder dan ik verwachtte. Ik wist natuurlijk dat ik superieur moest spelen en me niet veel fouten kon veroorloven. Therese, dat laat ze al vele jaren zien, heeft nu eenmaal dat surplus aan klasse. We zijn heel even gelijk opgegaan, daarna liep ze weg en voelde ik de partij uit mijn handen glippen.
FB: Hoe ga je zo'n partij in met die voorgeschiedenis van altijd verliezen in de finales? Sluipt er iets in van: het zal toch weer niet zo lopen als in al die vorige finales?
Karina: Ik ga er zonder angst in en denk niet te veel na. Voor de start is mijn belangrijkste missie: geloof in je kansen, hou je focus, blijf goed geconcentreerd, blijf scoren, goed verdedigen. Maar tot 7-7 was er evenwicht, daarna liep Therese met een serietje weg naar de pauze en gelijk daarna weer net een serie naar een voorsprong die beslissend was. En uiteindelijk moet je dan weer toegeven: ze is een paar klassen sterker dan wij allemaal.
FB: Waar komt dat grote verschil vandaan?
Karina: De grote technische klasse van Therese, de mentale sterkte, de ervaring, ze is in alles veel verder. Dat maakt het bijna onmogelijk om haar te verslaan. Als je het echt gaat vergelijken, maakt ze veel minder fouten en heeft ze veel meer oplossingen. Die ervaring komt niet zo maar aanwaaien. Therese speelt in Nederland en in België al jaren in de hoogste divisies, ze gaat naar de internationale toernooien, in Korea, in de World Cups en heeft een bewonderenswaardige discipline om veel te trainen. Therese is een echte profspeelster, ik heb enorm veel respect voor haar. Tenslotte was ze voor dit NK nog maar een goede week terug uit Korea, er ligt altijd druk op, dus je moet het maar doen.
FB: Vergelijk die discipline eens met die van jou, of andere speelsters in Nederland.
Karina: Wij hebben zelf een biljart thuis, maar ik kan het niet opbrengen om al die uren te trainen dat ik vrij ben. Ik spendeer mijn avonden heel anders. En eigenlijk Roland ook. Als het lekker weer is, doen we een terrasje, of een barbecue. Het biljart staat er nu drie jaar, ik denk dat we hooguit een uurtje samen hebben gespeeld in al die jaren. Dat lukte vroeger wel wat beter, toen ik bij NOC/NSF een A-status had en we konden trainen bij de bond. Ik heb ook echt wel hard gewerkt om beter te worden, maar anders, omdat ik altijd ben blijven werken.
FB: Die omslag in je carrière is er nooit geweest: kiezen voor een profbestaan en niet meer werken?
Karina: Voor mij is het heel belangrijk dat ik mijn werk heb. Dat heb ik nooit op willen geven. Met mijn moyenne ben ik maar een gemiddelde speelster in de wereld, dat profbestaan is nooit een toekomst geweest. Twee uurtjes trainen is voor mijn ontspanning. Ik heb er in het afgelopen jaar mijn niveau wel mee verbeterd en meer vertrouwen gekregen. Maar die kloof met Therese blijft, ik mag al heel tevreden zijn dat ik de laatste drie jaar op het NK overtuigend als tweede kon eindigen.
FB: Het is niet zo dat jullie, Roland en jij, elkaar inspireren en oppeppen om meer te gaan trainen.
Karina: Wat dat betreft zijn we een beetje hetzelfde. Roland is niet iemand die veel traint. Hij heeft wedstrijden nodig, de spanning om te moeten presteren. Ik ben meer van: ik ga naar mijn werk, 32 uur per week, bij Hornbach op kantoor in Heerlen, een half uurtje van ons thuis. En sinds de Corona werk ik thuis, daardoor is er meer tijd als ik zou willen trainen. Maar voor mij is trainen: een muziekje opzetten en ontspannen spelen. We vinden allebei biljarten leuk, maar het beheerst niet al onze dagen. We praten over heel veel andere dingen.
FB: Vertel eens iets over waar jullie wonen: Visé, een kleine plaats niet ver van Nederland, maar wel in Franstalig België.
Karina: ,,Het is maar een goed kwartiertje onder Maastricht, maar wel onder de taalgrens. Dus we spreken Frans, als ik naar de bakker ga, een biertje halen. Mijn Frans is niet heel goed, maar ik kan me wel verstaanbaar maken. Zeker ook in biljarttermen. Dat moet ook wel, want ik speel bij Herstal, daar wordt Frans gesproken. We vinden het allebei wel leuk om hier te wonen, want zo zitten we overal dicht bij.
FB: Het is niet zo dat jij nu zegt: weer tweede op het NK, voor de negende keer, zal ik me voor de komende jaren wel kunnen blijven motiveren?
Karina: Dat houd me niet bezig, omdat ik het gevoel heb dat er zeker nog progressie in zit. Zo hoog mogelijk eindigen, is mijn motivatie. Het zou natuurlijk supertof zijn, als ik een keer kampioen zou kunnen worden. Maar als dat niet zo is, dan leg ik me daar makkelijk bij neer. Ik heb hartstikke veel plezier in biljarten, ik haal er voldoening uit. Ik ben blij dat ik de beste van de rest ben na Therese.
FB: Heb jij net als Therese wel de indruk, dat er geen nieuw talent bijkomt. En is het goed voor het Nederlandse biljarten dat alle biljartsters van elk niveau mogen meedoen aan een NK, dus dat er in de voorronden partijen zijn van 0.1 en 0.2 gemiddeld?
Karina: Ik heb ook gekeken naar die eerste ronden met die heel lage moyennes. Ik kan me niet voorstellen dat die lagere spelers er plezier in hebben. Het is niet echt goed dat iedereen die mee wil doen, mag meespelen op een NK. Je zou een bepaald niveau moeten hebben om mee te mogen doen. Aan de andere kant: misschien stimuleert het die speelsters om meer te gaan trainen. Ik weet niet wat beter is. En als je 0.500 als ondergrens zou aangeven, hou je niet veel speelsters meer over. Het zijn al jaren dezelfde speelsters, maar dat geldt ook voor Europese en wereldkampioenschappen. Het is moeilijk om jonge, nieuwe speelsters aan het biljarten te krijgen. Ik zie het bijvoorbeeld aan mijn nichtje van 12 die wel eens bij ons komt. Het biljart staat er, maar als ze hier is, speelt ze veel liever spelletjes op haar telefoon. Ik zou ook willen, dat er door de bond wordt gekeken naar jong talenten, dat er nog meer wordt geïnvesteerd in opleidingen, maar of dat echt realistisch is? We kunnen de Europese landen niet vergelijken met jonge speelsters in Korea en Japan. Daar is biljarten veel populairder en is veel meer discipline om te trainen. Daar ziet de toekomst er heel anders uit dan in Nederland en andere landen.
De top vier van het Nederlands kampioenschap:
1 Therese Klompenhouwer 1,092-6
2 Karina Jetten 0,820-5
3 Mirjam Pruim 0,596-5
4 Jetty Beersma 0,402-5.
Tekst: Frits Bakker
Foto Karina Jetten (Ton Smilde)