SHARM EL SHEIKH - Het slechte gevoel is nog niet helemaal weg, geeft Jeffrey Jorissen toe op de dag na de uitschakeling voor de World Cup in Sharm El Sheikh. ,,Het is niet dat ik er niet van heb geslapen, maar ik ben er wel een paar uur beduusd van geweest.'' Hij noemt het een bizarre ervaring en beseft: ,,Sport is het mooiste wat er is, maar soms is het net een horrorfilm.'' Daar was hij zelf in de theaterzaal van de World Cup in Egypte slachtoffer van in de twee dagen van het toernooi. Maandag met de hakken over de sloot na het krappe verlies tegen Berkay Karakurt (30-28), een dag later een klinkende revanche tegen deze Turk (30-11 in 10), maar na een riante voorsprong met 21-4 in drie beurten (series 11 en 10) tegen Kiraz, de andere Turkse speler in deze poule, was daar de ontgoocheling in het tweede part van de partij. En het onverwachte, teleurstellende verlies met 30-27 in 12.
Het moyenne van een wereldtopper over twee partijen (2.590), maar toch uit de World Cup met een wrang gevoel. En met een geweldige fase in zijn twee partijen: eindigen met 7 en 6, starten met 0, 11 en 10, dus 34 in 5 beurten. ,,Veel mensen spreken me aan om me te vertellen dat het ongelooflijk is. Tsja, weet ik ook, heel bizar. Het lijkt alsof het ups en downs zijn in die laatste World Cups. Ik stond tegen HaengJik Kim in Veghel 29-0 voor, na 3, 12, 12 en 2, en nog duurde het 13 beurten voordat ik uitging. Toen maakte ik een paar fouten. En dan kun je het ups en downs noemen. Maar dat had ik nu helemaal niet. Ik heb geen bal gezien. En als ik iets maakte, had ik geen vervolg. Ik kon mezelf niet veel verwijten, vond ik.''
Het is gewoon even doorslikken en doorgaan, vindt hij in zijn terugblik. Jorissen: ,,Ik heb nu al regelmatig laten zien dat ik aardig wat progressie heb gemaakt in korte tijd. En dat gebeurt nu ook meer op grotere podia. Dat doet me wel heel goed. Ik heb tijd nodig en moet nog meer tegen toppers kunnen spelen. Het gebeurt al dat ik 15 punten achter en dat ik probeer ik relaxed te blijven. Meestal kom ik dan wel weer terug.'' Mentale weerbaarheid, heet dat. Jeffrey Jorissen: ,,Ik ben aan het kijken waarin ik mezelf kan verbeteren. Misschien wat lessen nemen, ook mentaal, maar zeker ook wat betreft meer kennis, zoals van de systemen. Daar doe ik vrijwel niets mee.''
Je leeft als een profspeler nu, of nog als een semi-prof?
Jeffrey: ,,Ik wil alles op biljarten zetten vanaf nu. Dan heb ik wel een goede sponsor nodig om overal naartoe te reizen. Zeg maar: zo'n 1500 euro per World Cup, en dan keer zes. Ik hoop dat er zich een aandient die me daar in wil steunen.''
Je werkt niet meer in de zaak in Den Haag?
Jeffrey: ,,Ik woon in Beuningen, bij Nijmegen, nu met mijn vrouw en kinderen. Dus ik ben niet vaak meer in Den Haag. Trainen doe ik op verschillende plaatsen: zelf heb ik geen tafel thuis. Ik train bij mijn schoonvader, bij SIS in Uden, in Rosmalen en soms in Den Haag.''
Heb jij de trainingsdrang van een Koreaan, om het maar eens zo te zeggen?
Jeffrey: ,,Dat is wel heel extreem, acht uur per dag. Maar ik kan zeker drie uur per dag alleen trainen. Ik wil ook wat fitter worden, mijn conditie op peil brengen.''
De terugreis van Sharm El Sheikh is pas voor volgende week dinsdag gepland. Jeffrey Jorissen is eerste reserve voor het Wereldkampioenschap, dat aansluitend in Egypte wordt gespeeld. ,,Ik heb nog geen afzeggingen gehoord, dus ik moet geluk hebben om mee te kunnen doen. We blijven eerst nog maar eens een paar dagen kijken.'' Want na twee dagen zelf spelen is de conclusie: Jeffrey Jorissen kan fenomenaal biljarten, alleen nog niet constant genoeg. De Haagse tovenaar, zoals hij in eigen kringen wordt genoemd, is in aantocht, het Nederlandse biljarten heeft een nieuwe kroonprins.
Tekst: Frits Bakker
Foto: het Haagse team in Sharm El Sheikh